مطابق چشم انداز این سند، صنعت نفت جمهوری اسلامی ایران، در افق ۱۴۰۴، صنعتی است پیشرو با ویژگی‌های زیر:
• تولیدکننده محصولات و فرآورده‌های نفتی مبتنی بر فناوری نانو با ارزش افزوده بالا؛
• به کارگیرنده فرایندهای مبتنی بر فناوری نانو برای ازدیاد برداشت، افزایش کارایی، کاهش آلودگی‌های زیست‌محیطی و بهبود کمی و کیفی محصولات؛ رفع معضلات عملیاتی؛
• مصرف‌کننده محصولات داخلی نانو برای افزایش کارایی، کاهش وابستگی و کاهش هزینه‌ها؛
• صادر‌کننده محصولات و خدمات فناوری نانو.
معاونت پژوهش و فناوری وزارت نفت، تصویب کرده است که ۱۰ درصد از بودجه‌های پژوهشی صنعت نفت به فناوری‌های نوین شامل زیست‌فناوری، فناوری نانو و فناوری غشا اختصاص یابد.
از اهداف این سند می‌توان به مدیریت طرح‌های پژوهش و فناوری، تولید محصول براساس تقاضای شرکت‌ها، تجاری‌سازی دستاوردهای پژوهشی و کمک به توسعه تجهیزات نانویی ساخت داخل اشاره کرد.
مطابق این سند، دستیابی به ۲۷ فناوری کلیدی تا پایان سال ۱۳۹۵ هدف‌گیری شده است. از جمله این فناوری‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
ازدیاد برداشت از مخازن نفتی با استفاده از مواد نانوساختار، اصلاح مته‌های حفاری با پوشش‌های نانوالماس، استفاده از نانوفیلتر‌ها در توربین‌ها و واحدهای عملیاتی، استفاده از نانولوله‌های کربنی و گرافن در سیمان حفاری، استفاده از نانوکاتالیست برای فرآیند‌های HDS، نانو عایق‌های حرارتی و نانوامولسیون‌ها.